Bekle

şöyle bir fırlamaklık var, yıllar geçtikçe yaşadığımız olaylara karşı "ne olursa olsun sonu, nasılsa hiç bir şey değişmeyecek" düşüncesi hakim. tamam çok da hakim değil ama niye öyle hakimmiş gibi davranıyoruz. mesela bu şiirdeki son cümlede "beklemeyecek" diye bir kelime var. hınzır ruh "bekler olm, bi şey olmaz" diyor mesela, bir miktar haklı da. ve bu noktada "beklemeyecek bir şeyler yapmalı" düşüncesindeki arkadaş davranış gösteriyor ama ezik kalıyor. kalmasın arkadaş. sevdiğini belli edenlere-ifade edenlere aferin denilsin. hakkı verilsin. 

tutmuş kalemini 

kalmış elinde

bir yol düşünür

renklerin içinde

bakarsan kısa

düşünürsen uzun

bir yol ki 

defalarca düşlerinden düşmüş

bir sevda ki

defalarca yollara düşmüş

kalk diyor

notanın içinden bir ses

kalkmazsan yerinden

bir daha hiç beklemeyecek