13 Eylül 2011 Salı

Su Çatlayınca

Hayat çok boktan ve hepimiz ölücez. Yuvalarınızda mutlu bir kış olsun karıncalar! Öngörü denilen şey bir daire parası olsaydı ve otuz yıl beni borca sokacak bir şey olsaydı, borca girmeyi sevmeyen ben hemen borca girer satın alırdım onu. Edinilen bir şey olsaydı yine edinmeye uğraşırdım fakat öyle değil. Farklı noktalarda kendimde asla değiştiremeyeceğim şeylerin olduğunu fark ediyorum. Ve aslında bu insan doğasının bir yandan ne kadar korkutucu bir yandan da ne derece güvenilebilir olduğunu gösteriyor. Yani; aslında insanlar değişmiyor. Biz insanları göremiyor ve tanıyamıyoruz. O anda görmek istediğimiz şeyleri kafamızda canlandırıyor ve yaşıyoruz. Aslında ne yazık ki, yine ve büyük bir paradoks ile tekrar; rol yapıyoruz. Bütün gün boyunca parmağıyla beni gösteren bir silüetle yaşadım, yarı karanlık ve serindi. Uyurken sanıldığından daha fazla üşür insan, üstünü örten olmayınca. Fakat yine de şu hayatta isyan ettiğim oluşların, yaratışların, gidişatların tam olarak ne temelli olduklarını eşek kadar adam olmuşken dahi bulamıyorsam, daha sonra bulunca ne yapacağım merak ediyorum. İnsan doğası! Seni katletmek istiyorum!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder