7 Ocak 2009 Çarşamba

Alkışlarla öldürüyorum.

alkışlarla ölen kış sivrisinekleri.

olay çok basit. yaz aylarında bir şekilde odada konuşlanmış tende yaralar açmış sivrisineklerin başarılarının kutlanması için, biz insanoğlunun klasik yöntemleri var. alkış. anneannemden öğrendim desem yalan olmaz. takip et, ve şak. alkışla elin arasında sıkışıveren ve hayatını kaybeden sivrisinek.

ne zamandır gözümün önünde dolaşıp sorti yaparak bana selam veren, yazın diğer soy sopunun türlü yerlerimi kabarttığı canlının sonunu getirdim. alkışlayarak teşekkür ederek. alkışın sesini duymuş, ondan sonra canını vermiş olmalı. metaforik bir anlamı yok. sivrinsinek öldü. kutlayarak. iyi bi şey lan bu. ölünce hiç ağlamadım derler ya. işte aynen öyle sevgili dostum.

2 yorum:

  1. sana belkide son dansını yaptı
    sende onu tebrik ettin
    bu onun ödülüydü bence


    Mood:Lovely :heart:
    Listening:Zeki Müren->Alkışlarla yaşıyorum asdsasd

    YanıtlaSil
  2. ahaha öyle deme iyi sinekti belki. son zamanlarda bi halsizlik vardı zaten, kanın nerde olduğunu bile kestiremiyordu, belki de benimle dost olmak istiyordu. evet, dost olmak istiyordu. muhtemel bir dostumu kaybettim, nolamaz.
    şimdi: bir teselli veeer.
    surat: bobumafşakşlfsdlşakd

    YanıtlaSil