Yenibirinci

selam,

yaratıcılığımızın ve üreticiliğimizin ne hallere düştüğünü gösterir bir halde; içler acısı bir halde karşınızda oturuyorum. adam akıllı kuracak bir cümlem, hayrete düşürecek en ufak bir anım, düzeltilmeye müsait bir tane paragrafım yok.

hal böyle olunca, ipsiz sapsız dolaşanlar derneğinde bütün öğle ve öğleden sonrasını geçirmekte tereddüt etmiyorum. çünkü çok fazla diyaloğa girmem gerekmiyor. içtiğim çay, bana yetiyor. diğer insanlar da bunun için geliyorlar belki buraya. fakat tam aksine bizleri kızdırmak için gelenler de var. vurdumduymazlığımıza çemkiren, kışkırtan fakat çoğunlukla umduklarını bulamayanlar. en büyük ortak noktamız da o an oluşuyor o takımla. umduklarımızı bulamadığımız zaman. bu ne zaman? demez mi ki, ben de bir keman, hiç susmayan.