28 Eylül 2011 Çarşamba

Kalbi Büyüten Büyük Yudum ve "Yutabilirsen" ile Uzun Yolculuk


Ben yapamıyorsam daha iyi yapan birileri var demektir. Yani hep daha iyisi vardır değil mi? Teknoloji mi bize bunu öğretti, yeni dünya düzeni mi, televizyon mu, modern görüş mü, post modern görüş mü? Kim abi? Kim ulan? İyiyi nereden biliyoruz, nereden anlıyoruz. Yani, iyiyi hangi düzleme koyuyoruz, hangi uzantıda iyi olduğunda karar kılıyoruz, "tamam" veya "olmadı ya" diyoruz. İyinin kabulleniş noktası nedir, süründürmesi ya da kötülükten bal çalması mı mesela. Olabilir. Hep iyi olmaması, diş göstermesi.. Dişlerim kötü benim ya, gösteremem. Ben anlaşılanımı kaybettim. Yanımda bir kova dolu su var.  İyi gelmek bir de mesela, gelişi var çünkü dolambaçlı gelirse yine olmuyor ya da üzerinde düşünce baloncuğu çizilecek bir anlatıya girecekse yine olmuyor. Topluluk içinde rencideye meyil ver, o zaman iyi mesela? Bugün televizyonda izlediğim yaşlı bir amcaca, 10 dakika içerisinde iki kere "siktir et" dedi. Kadını tutup ellerinden götürecekti, kafasında bitirmişti maçı. Kadın diğer adamı seçti. Muhtemelen seçmiştir, benim beynim alarm verdi izleyemedim daha fazla. Ama kadın kaçtı yani. She left the stüdyo with the other man. The man is very düz. No atraksiyone. Elimde bir şiir ve şarkı var. Yolu yine düşünce baloncukları ile doldurdum. Salla gitsin...

Adını bilmiyorum ve hiç öğrenmedim zira ben sonradan değil hiç öğrenenlerdenim, yaşayanlardanım.


DJAMEL BENYELLES     SHE LEFT HOME    ( LIVE )  djammusic


ben seninle uzun bir araf yasadim
ölümlere gittim geldim diyor.
sigmam dünya yüzünde bir yere artik.
nereden geçsem benim degil, kalamam bir yerde.
o demiyor, ben diyorum. demiyorum, yagmur diyor.
sana sarilmis kalmis ilk günüm ben. böyle demisim o gün
bugün öyle diyor.
o günden bir yagmur çiçegi, önümde duruyor.
bir davul sesi, bir davulun yillarca titresen sesi,
düz duvardan düsürmüs beni.
tutunamamakligim bundan, düsmüsüm, komadan,
uzun uzun uzamis kollarim. kola benzemiyor.
yerde yatan, komadaki, duvarda tutunmaktan düsen diyor;
aglama balim, degmez hiçbir sey senin gözünden akan yasa.
komadaki diyor;
ben hala sariliyim beline senin. istanbul n'ey sesi olmustu o gün
bugün üflüyor... senin yüzün bende,
senin yüzün bende. hala, diyor.
vurmali vurmali o sesler içime degiyor.
bir müzik parçasi çaliyor içeride:
içimde bir parça; ne kopuyor ne ölüyor.
gitmek ölüm bana, kalmak haram.
adini bilmiyordum sonra ögrendim:
she left home.

şiir: birhan keskin- ba

müzik: jane birkin, she left home

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder